علائم اندومتریوز

علائم اندومتریوز : وجود بافت داخلی رحم که به عنوان اندومتر شناخته می شود، در ناحیه ای به جز رحم، اندومتریوز نامیده می شود. به عبارت دیگر آندومتریوز به معنای رشد بافت داخلی رحم در جایی بیرون از رحم می باشد.

علائم اندومتریوز دکتر مهزاد احمدیاز هر ده خانم، یک خانم در سنین باروری دچار این عارضه می شود که اغلب در سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی شناسایی می ‌شود.

شایع ‌ترین قسمت هایی که این بافت غیر طبیعی ایجاد می گردد (یا به عبارتی کاشته شده است) می توان به مورادی نظیر درون حفره شکم، لوله‌ های رحمی، تخمدان ‌ها، لگن، روی مثانه و روده‌ ها و فضای پشت رحم اشاره نمود.

بدین جهت که اندومتریوز شبیه به بافت رحم می باشد، در سیکل های قاعدگی رفتار آن را تقلید می ‌کند، یعنی ملتهب و بزرگتر می شود و خونریزی می ‌کند.

دلیل بروز عوارض اندومتریوز نیز همین التهاب و خونریزی‌ های دوره‌ ای می باشد که ارگان‌ های اطراف بافت اندومتریوز را درگیر می کند و موجب می گردد به تدریج چسبندگی ایجاد شود و ارگان‌ های گوناگون به هم بچسبند و مخصوصاً قبل و هنگام خونریزی قاعدگی درد ایجاد خواهد شد.

لازم به ذکر است که چهل درصد زنانی که از اندومتریوز رنج می برند، نابارور هستند.
التهاب حاصل از اندومتریوز موجب می گردد در حرکت تخمک و اسپرم درون لوله های رحمی اختلال ایجاد شود و در موارد حاد به دلیل چسبندگی و انسداد لوله‌ ها منجر به ناباروری می گردد.

علائم اندومتریوز

لازم به ذکر است که اکثر زنان علامتی ندارند. شایع‌ ترین علائم اندومتریوز درد مزمن لگن مخصوصاً قبل و حین قاعدگی و حین روابط جنسی است. تشدید خونریزی ‌های قاعدگی نیز از دیگر نشانه های این عارضه می باشد. چنانچه در این عارضه سطح روده ‌ها یا مثانه درگیر شوند، حرکت روده ‌ها و دفع ادرار با درد همراه است.

تشخیص

با انجام لاپاروسکوپی اندومتریوز تشخیص داده می شود.

روش های درمان

روش درمان با توجه به وسعت و شدت بیماری و وضعیت باروری تعیین می شود. پزشک برای درمان اندومتریوز مصرف دارو و یا انجام جراحی را توصیه می کند.

داروهای مسکن موجب تسکین درد می گردد. داروهای هورمونی نظیر قرص ‌های ترکیبی پیشگیری از بارداری و قرص ‌های پروژسترونی از سرعت رشد اندومتریوز می کاهند و مانع از ایجاد چسبندگی جدید می شود اما موجب نابودی بافت‌ های غیر عادی نخواهد شد.

پزشک با انجام جراحی بافت ‌های اندومتریوز را خارج می کند در نتیجه درد از بین می رود و همچنین وضعیت باروری بهبود پیدا می کند.

در موارد حاد که بیمار به این روش های درمانی پاسخ نمی دهد و فرد قصد بچه دار شدن ندارد، آخرین گزینه درمانی برداشتن رحم و تخمدان‌ ها است.

 

دکتر مهزاد احمدی

متخصص زنان و زایمان و جراح زیبایی زنان

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *