ویروس پاپیلومای انسانی
ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV بیش از ۱۵۰ نوع دارد که چهل نوع آن می تواند ناحیه تناسلی آقایان و خانم ها را تحت تأثیر قرار دهد و به وسیله تماس پوست با پوست در طول انواع شیوه های آمیزش جنسی منتقل می شود.
باید گفت معمولاً عفونت با این ویروس با هیچ علائم خاصی همراه نیست و شخص بدون آن که از آن اطلاع داشته باشد در طول رابطه جنسی به فرد دیگر منتقل می کند.
بیماری های ایجاد شده توسط ویروس پاپیلومای انسانی
زگیل تناسلی: این عارضه معمولاً توسط انواع کم خطر این ویروس به ویژه نوع ۶ و ۱۱ بروز می کند. زگیل تناسلی مقعد، دهانه رحم، واژن و نواحی تناسلی خارجی خانم ها و آقایان را تحت تأثیر قرار می دهد. باید گفت زگیل سرطان نبوده و به سرطان هم تبدیل نخواهد شد و در صورت ضرورت با دارو یا جراحی برداشته می شود.
سرطان: انواع خطرناک ویروس مخصوصاً نوع ۱۶ و ۱۸ عامل ایجاد سرطان های دهانه رحم، مقعد، واژن، اندام تناسلی خارجی و گلو می باشند.
نحوه مقابله سیستم ایمنی بدن با ویروس پاپیلومای انسانی
اغلب عفونت با این ویروس موجب ایجاد بیماری نمی گردد و سیستم ایمنی بدن خود به خود آن را از بین می برد. در صورت بروز عفونت های پایدار با انواع خطرناک که ایمنی بدن نتواند ویروس را از بین ببرد، به تدریج در طول چند سال در سلولها تغییراتی روی می دهد که به عنوان تغییرات پیش بدخیم شناخته می شود.
شایان ذکر است روش های غربالگری سرطان دهانه رحم زودتر می تواند این تغییرات را شناسایی کند تا پیش از تبدیل شدن به سرطان، برطرف شوند.
واکسیناسیون HPV
این واکسن ما را از ابتلا به انواعی از ویروس پاپیلومای انسانی که بیشترین نقش را در ابتلا به زگیل تناسلی و یا سرطان یا ضایعات پیش بدخیم دارند، حفاظت می نماید که توصیه می شود پیش از آغاز روابط جنسی تزریق شود؛ البته در سنین بالاتر نیز اثرگذار می باشد. باید گفت تزرق واکسن در افرادیکه از قبل به این ویروس آلوده شده اند، مؤثر نیست.
بهترین سن برای تزریق واکسن HPV ۱۱ تا ۱۲ سالگی می باشد اما از ۹ تا ۲۶ سالگی نیز توصیه می شود. در بعضی منابع حتی تا ۴۵ سالگی نیز اثرات پیشگیرانه و محافظتی این واکسن گزارش شده است.
دکتر مهزاد احمدی
متخصص زنان و زایمان و جراح زیبایی زنان
بدون دیدگاه